Zion

Ons motel ziet er uit zoals in een oude western film. Een beetje krotterig en verlaten. Maar het is schoon, heeft prima bedden en wordt gerund door een aardige familie. Naast het motel runnen ze een steakhouse, een supermarkt en bakkerij op hetzelfde terrein. In de ochtend halen we verse warme broodjes voor ontbijt en lekkere verse havermoutkoeken voor later op de dag. Op naar Zion national park. We rijden een deel van dezelfde route als gisteren. Het is te merken dat er een flinke regenbui is geweest. Riviertjes en beekjes die gisteren nog uitgedroogd waren, zijn volgelopen en stromen nu heel hard. Zion is weer een heel ander soort park. De kinderen vinden het hier heel leuk. We rijden door een lange tunnel dwars door de berg. Af en toe zit er opening in de tunnel, waardoor je een prachtig uitzicht op de canyon krijgt. Er loopt een riviertje dwars door het park en er zijn diverse watervalletjes. Gelukkig heeft het afgelopen dagen geregend en stroomt er ook best wat water. In het park zien we een verscholen pad liggen. We besluiten het pad te volgen. Het wordt een heel avontuur. We klauteren over stenen en het kleine stroompje water dat we volgen verandert in een breder en dieper beekje. De jongens grijpen hun kans,  zwemmen in je onderbroek! Kikkervisjes en kleine kikkertjes zwemmen er ook en ze hebben de grootste lol. Aan het eind blijkt nog een waterval te zitten. Daarna volgen we nog een aantal officiële trails. Onder andere naar een weeping rock, hier druipt water dat zo'n 1200 jaar zijn weg door de berg druipt uiteindelijk naar buiten. Heerlijk verkoelend dat druipende water. We nemen ook nog een trail naar emerald pool. Dat klinkt uitnodigend zo'n groen meertje. En maar 0.5 mile lopen. Dat viel tegen. Het was een eind lopen in de hitte en uiteindelijk was het een klein modder meertje waarin we ook nog slangen zagen zwemmen. Helaas niet zwemmen hier, we lopen het eind weer terug. Gelukkig wel bergafwaarts nu. We wilden nog een stuk van de narrows lopen, maar er is vandaag groot gevaar voor flash floods. Dat risico nemen we maar niet. We lopen dan maar langs de oeverzijde van de rivier. We willen nog een trail lopen, maar we zien in de verte donkere wolken aankomen en gaan maar terug richting auto. Het weer kan hier snel omslaan en de regen veroorzaakt regelmatig overstromingen. We horen de donder al in de verte en zien rangers de kampeerders waarschuwen. We lopen stevig door. Echt letterlijk het moment dat we in de auto stappen barst het noodweer los. Net op tijd binnen dus. We verlaten dit leuke park en rijden naar St. George waar we overnachten.